sema gecenin sabaha uyandırışı ve güneşin doğuşunu izletmesidir.
sema tıpkı bir aşk bahçesinde açan lalenin dünyaya açması ve aşkın vuslatına dalmasıdır.
sema güneşin ve ayın birbirinin ekseni etrafında aşkla dönmesidir.
sema ekmeği kızartan tandır ateşi ve odunu kül eden kızgın eteşin ve nefsin körelmesidir.
sema can demektir cana canan ve aşk yolculuğuna hicran ve sevgiliye varmaktır sema yanmak
tutuşmak ve kavrulmaktır ve aynı zamanda da duadır. sema ellerini semaya kaldırırcasına
aşkın sahibine yalvarırcasına heyecanla dönmektir sema.
sema bir dua halidir.
tıpkı bir hayvanın sahibine kafasını yan yatırıp bana rızık ver açım demesi gibidir.
sema yücelerde koşmak aşkın derinlerinde yol almaktır.
kıyafetleri benliğini ve kendini anlatır.
yani şöyle, giydim hırkamı rengi kara keşke aydınlatsam onu aşkımla
giydim tennuremi kefen gibi yani cennet gibi layık olsam gerek.
giydim eliflam etimi amelimle aşka varsam gerek
giydim gül destemi gülü koklasam gerek ve vuslat vaktine yaklaşırsın o zaman ve dersin ki?
giydim sikkemi mezar taşım olsa gerek ve o mezar taşımda o yandı pişti ve oldu yazsam gerek
işte budur sema yani sevginin çoşkun dereler kadar sert ve durgun deniz kadar yumuşak ve
mehtap gibi çekiçi ve yıldız gibi aydınlamasıdır.

“kim giydi hırkayı aşkı şayan oldu.
kimde giydi hırkayı rezili rüsvan oldu.
marifet hakkı yazan oldu can canana bakar oldu.
ey aşkına yandığım mevlam sen beni senden erdir
eğer senden değilse bana gelmeden yelden erdir.”
Mustafa Karkaya

Semazenlerimiz İçin Tıklayın !!!